14 φεβρουαριου του αγιου συστηματος

Αγάπη η έρωτας?? Έρωτας ή αγάπη?? Στις μέρες μας θεωρούνται διαφορετικά αλλά ''ισάξια'' κάτι που θα μου επιτρέψετε να διαφωνήσω... 

Καταρχήν πρέπει να προσδιορίσουμε την αγάπη και τον έρωτα ως διαφορετικές έννοιες. Η αγάπη για μένα είναι η αρχή και το τέλος ολόκληρης της ανθρωπότητας καθώς χωρίς αγάπη ο κόσμος μας θα ήταν πολύ διαφορετικός. Aγάπη είναι ένα αίσθημα στοργής και προσωπικής αφοσίωσης. Είναι ''ένοχη'' για την δημιουργία δεσμών μεταξύ των ανθρώπων οι οποίοι προβάλλονται ως οικογένεια, φίλοι, ζευγάρια και ίσως στο μέλλον μια γενικότερη αγάπη για τον άγνωστο συνάνθρωπο .Το τελευταιο  δυστυχώς ακόμα δεν έχει εμφανιστεί στους περισσότερους από εμάς. Συνεπώς είναι το αίτιο της δημιουργίας μιας βάσης η δομής η οποία επέτρεψε και επιτρέπει στην ανθρωπότητα να εξελίσσεται.

Ο έρωτας είναι η ζωηρή έλξη μεταξύ δύο προσώπων, η οποία συνήθως σχετίζεται με την επιθυμία για συνουσία!!! Ναι είναι τόσο ωμό. Ναι δεν περιλαμβάνει λουλούδια, αστεράκια, πυγολαμπίδες, καρδούλες και ιπταμένη χρυσόσκονη μέσα στο ροζ δωμάτιο της τινκερμπελ. Είναι απλός ενθουσιασμός.

Προς τι τοτε ο φοβος  να πεις σε μια σχέση ''δεν είμαι πλέον ερωτευμένος μαζί σου'' , '' το μόνο που νιώθω πλέον για σένα είναι αγάπη'' Για μένα θεωρείται επιτυχία να αγαπάς κάποιον όταν τελειώνει ο έρωτας σου εαυτόν. Είναι απλά το επόμενο στάδιο. Αγάπη είναι ο έρωτας που μεταμορφώνεται σε αφοσίωση. Είναι πιο σημαντικός για σένα ο έρωτας η η αγάπη του συντρόφου σου? Φυσικά και είναι η αγάπη αλλά δεν θεωρείται και πολύ cool στα ορια της προβαλλόμενης κοινωνίας μας ... ;)  Οι άντρες μεταξύ μας κοκορευόμαστε από μικρές ηλικίες για τις ερωτικές μας κατακτήσεις..

Πόσο ανώριμο είναι στην πραγματικότητα να σε κάνει πιο cool το ότι γόμησες μια γκόμενα και αυτή τώρα είναι ερωτευμένη μαζί σου, ενώ το ότι σε αγαπάειι η κοπέλα σου είναι κάτι που ντρέπεσαι να πεις στο τηλέφωνο μπροστά στους φίλους σου?? Ποτέ ήταν η τελευταία φορά που γύρισε ένας φίλος να πει με περηφάνια στη παρεα του ''η Μαρία μ’ αγαπαει '' ?? Δεν το κάνει γιατί κατά πάσα πιθανότητα θα ακούσει καλοπροαίρετα σχόλια βεβαία, αλλά του τύπου ''αδέρφη'' ''άσε μας ρε μαλακά με τις αγαπούλες σου'' ''αγαπουλιαρης ο Γιάννης'' και ούτω καθεξής.. Οι φίλοι οι όποιοι κάνουν τα συγκεκριμένα σχόλια όμως κατά πάσα πιθανότητα σε μια σοβαρή συζήτηση θα αναγνώριζαν την αγάπη σαν ισχυρότερο αίσθημα και πιο σημαντικό απο τον έρωτα και το σεξ .Ποιος ο λόγος τότε της προηγούμενης αντίδρασης?

Ο λόγος.. το φαίνεσθαι... Αυτό προβάλει η κοινωνία και αυτό ακολουθούμε. Αν πρόβαλε την αγάπη θα ακολουθούσαμε την αγάπη. Είμαστε συνεπώς αδικαιολόγητα θύματα των μέσων που καθορίζουν τι είναι ''γαμάτο'' και τι όχι στη ζωή μας. Γιατί όμως υπερεκτιμάται ο έρωτας στην κοινωνία είναι κάτι που απαιτεί ανάλυση. Έδω μας ενδιαφέρει απλά το αποτέλεσμα. Το οποίο είναι για να επιστρέψω στο αρχικό ζήτημα το κόλλημα του ενός σε μια σχέση να πει στο σύντροφο του ότι πλέον τον αγαπαει χωρίς να είναι ερωτευμένος μαζί του. Μια πράξη σαν αυτή θα έπρεπε να θεωρείται αίτιο ''πανηγυρισμού'' στη σχέση και να ακολουθείται απο αγκαλίτσες φιλάκια και ολα τα συναφή δεν θελω να γίνω γραφικός. Φτάσαμε σε ένα σημείο λοιπόν που η ιδία η κοινωνία αφού σταμάτησε να προβάλλει αξίες όπως ο εθελοντισμός, η ελεημοσύνη, η ειρήνη, η προστασία του περιβάλλοντος σταματά σιγά σιγά να προβάλει και την αγάπη και την αντικαθιστά από τον ερώτα!!! Χωρίς εθελοντισμό ελεημοσύνη και ειρήνη συνεχίζουμε να εξελισσόμαστε... χωρίς αγάπη θα μπορέσουμε?? πως εφόσον είναι η βάση όληκληρης της δομής της ανθρωπότητας?? 

Έρωτας σημαίνει κατά βάση ενθουσιασμός.. Δεν χρειάζεται να τον χρησιμοποιείς καθε τρεις και λίγο για να προσδιορίσεις τα ''περίεργα'' συναισθήματα σου για κάποιον. Ο έρωτας κρατεί δευτερόλεπτα λεπτά ίσως μέρες, δεν κρατεί χρόνια ούτε δεκαετίες. Το σύστημα είναι αυτό το οποίο σε κάνει να θέλεις να είσαι μόνιμα ερωτευμένος. Κοριτσάκια ονειρεύονται από μικρά να βρουν τον πρίγκιπα τους.. ωραία μέχρι εδώ .. όταν αλλάζεις όμως καμία 15αρια πρίγκιπες γιατί χάθηκε ο έρωτας απλά θυσιάζεις την συνέχεια γνωριμία-έρωτας-αγάπη για την ανάγκη σου να προβληθείς όσο πιο cool γίνεται. Σε όλες τις ταινίες βλέπουμε ιστορίες γνωριμίας δυο ατόμων υπό το ζυγό του ερώτα αλλά σπάνια την ιστορία ενός παντρεμένου ζευγαριού που ζει αρμόνικα επι μερικά χρόνια ..το αποτέλεσμα της ίδιας της αγάπης έφτασε να θεωρείται βαρετό!!! άραγε τι μυαλά θα κουβαλούσαμε αν μεγαλώναμε σε ένα κόσμο όπου γινόταν το αντίθετο... 

Η άρρωστη κοινωνία που ζούμε και ο τρόπος που επηρεάζει τον χαρακτήρα μας, τις θέσεις μας και την πορεία μας με αηδιάζει.. Φτάσαμε να ανησυχούμε για αύριο 14 φλεβαρη αν θα έχουμε κάποιον ερωτευμένο μαζί μας ώστε να συγχρονιστούμε με την πιο συστημικη εορτή του χρόνου.. Μα πόσο ανόητο είναι ότι μας ενδιαφέρει ο έρωτας παραπάνω μια συγκεκριμένη μέρα του χρόνου?

Το όπλο για να αποβάλλεις τον καρκίνο της κοινωνίας μας από πάνω σου είναι η κριτική ικανότητα σου και η θέληση για αμφισβήτηση της αυθεντίας γύρω σου... Ναι μεγαλώνουμε σε ένα άρρωστο μέρος αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την συνέχιση ιδεων και θεσμών που αν αναλογιστείς για μερικά μόνο λεπτά θα δεις την ματαιότητα τους. Τώρα απλά κοιτάζεις και τρέχεις να συγχρονιστείς χωρίς να αναλογιστείς.

Υπάρχει αγάπη άνευ ορών.. υπάρχει άνευ όρων έρωτας ??Δεν κατακρίνω τον έρωτα. 

Έρωτας είναι ο θρίαμβος της φαντασίας επί της νοημοσύνης αλλά δεν τον συγκρίνω με την αγάπη... 

Από αγάπη μπορεί και να πεθάνεις, από έρωτα μπορεί και να σκοτώσεις.